- beliəyri
- sif.1. Beli əyilmiş.2. məc. Qoca, çox yaşlı adam mənasında.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əyribel — sif. Beli əyilmiş, beli əyri olan. . . Gecə gündüz karxanasının fikrini çəkən əyribel Cavadın söz istəməsi aranı sakit etdi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bel — 1. is. 1. Bədənin ortası, qurşaq bağlanan yeri. İncə bel. Beli ağrımaq. Belinə qayış bağlamaq. Belə qədər suya girmək. – Bu süngünü onlar sağ tərəfdən bel qayışlarından asmışdılar. Ə. Ə.. Belində qəbzəli xəncər olan bir kişi içəri girdi. İ. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dal — 1. is. 1. Bədənin boyundan tutmuş omba sümüyünə qədər olan arxa hissəsi; kürək. Küçə ilə bir hambal, bir tay dalında keçir. C. M.. // Heyvanların bədənlərinin yuxarı hissəsi, beli. Qatırın dalına yük yükləmək. Atın dalına minmək. 2. Əks tərəf,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nun — ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında ن hərfinin adı; 2) m. beli əyilmiş, beli bükülmüş; 3) m. əyri, bükük (bel haqqında) ə. böyük bir balıq cinsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qozbel — sif. 1. Döş və ya arxa sümüklərinin əyilməsi nəticəsində beli qoz kimi qalxıq; donqar. Qozbel adam. – <Qulu:> Podnos elə köhnədir ki, ortası qozbel adamın beli kimi qalxıbdır. S. S. A.. // İs. mənasında. <Dilbər:> Doğru demişlər:… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doηqar — (Borçalı, Hamamlı, Qazax, Tərtər, Tovuz) 1. əyri, əyilmiş (Borçalı, Hamamlı, Qazax, Tovuz). – Uşağın beli doηqardı (Hamamlı); – Doηqar adam yavaşyavaş gedər yolu (Borçalı) 2. qozbel (Tərtər). – Bizim dildə adamın belində olan xuza doηqar de:illər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pürxəm — f. 1) çox bükülmüş, əyri üyrü; 2) beli bükülmüş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gədik — is. Dağın beli; aşırım. Dəlilər ancaq Çənlibelin gədiyində onun tozunu gördülər. «Koroğlu». <Toğrul:> Savalan dağlarının gədiklərində Ərtoğrul basılmış, bizimkilər çəkilirlər. C. C.. Dəvə boynu kimi əyri dağ gədiklərini Murad dəfələrlə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlif — 1. is <ər. əsli qəd. yəh.> 1. Ərəb əlifbasının < şəklində yazılan birinci hərfinin adı. Əlifi dirək sayır, cimi çəngəl. (Məsəl). Bilmək nə gərək kim, bu əlifdir, bu da beydir? Həvvəz, sora hütti, bu nə heydir, o nə heydir? M. Ə. S..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti